Verzekeraars mogen geen onderscheid meer maken tussen psychische en fysieke aandoeningen voor vergoeding
Verzekeraars vergoeden psychische en fysieke aandoeningen op een andere manier: bij psychische aandoeningen zoals depressie geldt vaak een beperking in de tijd, terwijl bij fysieke aandoeningen vergoed kan worden tot de persoon genezen is. Dat is discriminatie, oordeelde het Antwerpse arbeidshof.
Mensen met een fysieke aandoening kunnen zich via de verzekering laten betalen tot ze genezen zijn. Maar bij psychische aandoeningen blijkt daar vaak een tijdslimiet op te zitten. Dat is in strijd met de antidiscriminatiewet, oordeelde het arbeidshof Antwerpen.
Er gold enkel een beperking in de waarborg voor arbeidsongeschiktheid ten gevolge van psychische stoornissen, chronisch vermoeidheidssyndroom of psychosociale risico’s, terwijl er voor andere aandoeningen geen enkele beperking in de tijd gold voor de toekenning van rentes. ‘De waarborgbeperking in een polis met gewaarborgd inkomen bij psychische stoornissen is discriminatoir’, oordeelde het arbeidshof.